zaterdag 10 september 2016

Wat een werk..

Ze komen in alle soorten en maten...
Nee geen gekke dingen gaan denken nu, ik heb het namelijk over KINDEREN! Mijn liefde en haat voor kinderen groeit ongeveer gelijkmatig nu ik in Disneyland werk. Nou misschien overheersen de leuke en lieve kinderen, maar alsjeblieft zeg wat bestaat er een hoop *@!# (hier staat natuurlijk nare) kinderen. De Disney karakters zijn gelukkig allemaal heel lief en geduldig, af en toe snap ik niet hoe ze het volhouden..

Alle kinderen spelen, sommige heel lief, sommige iets minder. Het is ook heel verschillend per cultuur wat als spelen of pesten gezien wordt is mij ondertussen duidelijk geworden. Soms denk ik nou een klein kneepje in Dale zijn neus kan geen kwaad, dat doet hij zelf ook regelmatig (zijn neus is natuurlijk ook erg aanwezig!), maar sommige kinderen zijn nogal hardhandig.. Papa en mama zijn ook niet altijd even alert of vinden het zelfs ontzettend grappig wanneer hun kinderen hard aan Chip en Dale's staart trekken, op hun hoofd slaan of zoals al eerder gezegd in hun neus knijpen. Nou ja ik mag ook niet klagen want natuurlijk zijn er genoeg lieve mensen die de karakters helpen en de kinderen zeggen dat ze iets voorzichtiger moeten spelen :)

Laten we natuurlijk ook de lieve, leuke, schattige en aandoenlijke kinderen niet vergeten! Die zijn er gelukkig heel veel. Vandaag heeft 1 klein meisje mijn dag echt gemaakt. Bijzonder vind ik het dat 1 meisje je zo gelukkig kan maken, alleen maar omdat ik zag hoe gelukkig zij vandaag was! Gisteren had ze Dale al ontmoet zei haar nicht tegen mij, en ze vond hem geweldig. Extra leuk natuurlijk dat Dale haar vanmorgen een bezoekje kwam brengen in Café Mickey tijdens haar ontbijt. Wat was ze blij! De knuffels en kusjes waren niet te stoppen.. Na een korte pauze voor Chip en Dale (ze gingen lekker even wat nootjes eten) hadden ze wat meer tijd voor dit lieve kleine meisje. Vooral Dale was niet bij haar weg te slaan. Ze vroeg hem steeds: ''Please wiggle your bum''.. Of hij zijn kont wilde schudden want dan zag ze natuurlijk zijn staartje heen en weer gaan! Wat een leuk gezicht. Dale kreeg het zelfs voor elkaar haar ook mee te laten schudden, haha :) We hebben die ochtend erg gelachen.

Nu ik hier aan terug denk en alles opschrijf (I know ik typ) vind ik het gewoon echt ontroerend om te zien hoe blij een kind kan zijn met wat persoonlijke aandacht van zijn/haar idool. Ook denk ik terug aan de eerste dag dat ik meeging met Chip en dat hij het hazelnootje kreeg van een klein jongetje. Voor dit soort momenten leef ik nu. Dat klinkt misschien heel zweverig of overdreven, maar als je weet wat de karakters elke dag meemaken, leuke maar ook vervelende dingen (warmte, lastige kinderen en/of ouders, vroege ochtenden haha) ben ik heel blij als ik zie waarvoor zij het allemaal doen: de glimlach van een kind (hahaha sorry, kon het niet laten!).

Parade
De parade is zo ongeveer het leukste in Disneyland Parijs vind ik zelf! Ik ben dan ook blij dat ik er een deel van mag uitmaken. Helaas heb ik nog geen kans gehad om als bijtje mee te dansen, maar die komt zeker! Wel heb ik al twee keer mee mogen lopen met de pinguïns van Mary Poppins tijdens de parade en één keer met King Louie! Wat een mafketel is dat. Wel ontzettend leuk om naar te kijken, ongegeneerd onder zijn arm krabben en dan aan zijn handen ruiken, zwaaien met enorm lange armen, meeklappen met de muziek en het allerleukste vind ik het als hij in zijn stoel valt en zijn benen de lucht in gooit, haha. Zijn armen zijn wel heel moe hoor na de parade! Poeh hé! Het valt ook niet mee om zulke lange armen te hebben (en dat weet ik maar al te goed met mijn eigen lange armen).




Geen opmerkingen:

Een reactie posten